مطالب در همین صفحه

• در باب خصوصیات 206
• مقایسه توان خودروها و پژو 206
• جوش آوردن و گرفتگی در رادیاتور
• جوش آوردن و گرفتاری در جاده
• جعبه جک تمیز
• انحراف فرمان
• سفیدک سپر و تینر فوری یا بنزین

داشتن هر وسیله باعث می شود در مقابل استفاده و بهره ای که از آن می بریم، هر از گاهی به لحاظ ماهیت " ماشین " که همانا استهلاک می باشد، در گیر مسائل و مشکلات " تعمیر " شویم و داشتن اتومبیل پژو 206 تیپ 2 نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود!

بعضی افراد زیاد خود را برای رفع اشکالات درگیر نمی کنند و بعضی به لحاظ علاقه یا دلایل دیگر سعی خود را می کنند تا کاری انجام دهند. خودرو یکی از آن " ماشین " هایی است که از قطعات متنوع و گوناگون ساخته می شود مثل قطعات مکانیکی، الکتریکی، الکترونیکی، سیالات، شیشه، موتور های الکتریکی، فلز کاری و ورق کاری و غیره و غیره و غیره که هر کدام رشته ای تخصصی با فوت و فن های خاص خود است و هیچ کس نمی تواند به همه این زمینه ها وارد باشد اگرچه ممکن است مقداری سر در بیاورد.

و دیر یا زود، خواه نا خواه گذر دارنده ماشین به تعمیر گاه می افتد. برای مثال دیسک و صفحه کلاچ یک چیز مصرف شدنی است که مثلا بعد از صدهزار کیلومتر باید عوض شود و هر چقدر هم شما خوب رانندگی کنید و سعی کنید به جایی نزنید یا به شما نزنند! بالاخره یک روزی باید تعویض شود.

در باب خصوصیات 206

پژو 206 اتومبیلی جمع و جور زیبا و خوش ساخت است که در مدل 1360 سی سی یا همان تیپ 2 خودمان از بقیه مدل ها کم مصرف تر هم هست. طراحی بدنه آن دارای انحنا و به قولی تخم مرغی ست! داخل اتاق و عمدتا قسمت جلو بسیار راحت و آرگونومیک طراحی شده. کلاچ نرمی دارد. کاپوت دیده نمی شود و راننده هر چقدر هم سر خود را به شیشه بچسباند نمی تواند آنرا ببیند. صندلی های جلو بسیار راحت هستند ولی جای عقب تنگ است. حجم صندوق آن بد نیست اما اگر لازم باشد می توان با خواباندن صندلی عقب به اندازه یک وانت در آن بار زد و یک بار دو تا ماشین لباسشویی با هم با آن جابجا کردم! سیستم تعلیق و فنر بندی سفتی دارد و این باعث می شود غلتش اتاق روی سیستم تعلیق کم شود و حالت اسپرتی داشته باشد. فرمان آن هیدرولیک است اما ماشین را به جایی می برد که راننده می خواهد، فرمان زیاد نرم نیست. البته به لحاظ سبک بودن ماشین، مخصوصا در عقب، میل به منحرف شدن آن زیاد است. دور موتور با فشردن پدال گاز به سرعت بالا می رود و به محض برداشتن پا پایین می افتد، آنقدر سریع که یکی دو بار فکر کردم آمپرها از کار افتادند! کولر و بخاری خوب هستند. بوق زدن با 206 راحت نیست و برای آن باید با کف دست به فرمان فشار بیاورید.

یک عیبی که با آن مواجه نیز شدم این که داشبرد 206 یک تکه است و مثلا برای تعویض اواپراتور کولر - که بر اثر رطوبت ممکن است دچار پوسیدگی و تخلیه گاز کولر شود - بایستی باز شود و این مستلزم بازشدن صفحه داشبرد آمپرها و فرمان نیز هست و در کل کاری است که همه کس انجام نمی دهد. تعداد زیادی پیچ و مهره های مختلف باید باز و بسته گردد. و برای همین، دستمزد این کار شاید به اندازه خود قطعات و تعمیر کولر شود.

لاستیک زاپاس جایی قرار گرفته که بی شک بیرون آوردن آن مشکل تر از اغلب خودروهای دیگر است. لاستیک زاپاس در زیر صندوق عقب است اما در خارج اتاق قرار گرفته. برای بیرون آوردن باید پیچ آنرا با استفاده از سر دیگر آچار چرخ باز کرد و آنگاه لاستیک زاپاس را از زیر اتاق بیرون آورد و فکر می کنم برای خانم ها مشکل تر باشد. از طرف دیگر و به عنوان نکته مثبت می توان گفت محل قرارگیری زاپاس باعث نمی شود برای بیرون آوردن آن، در صورتی که درون صندوق پر از بار باشد، آنرا خالی کنیم.

وقتی خوب به جزئیات قطعات غیر موتوری این خودرو دقیق شوید، خواهید دید که بسیاری از آنها از جنسهای ارزان قیمت ساخته شده اند تا قیمت تمام شده این خودرو پایین آید. پلاستیک در هر نقطه آن وجود دارد، از باک گرفته تا داشبرد و وسایل داخل اتاق.

من فکر می کنم آنچه باعث می شود صاحب این خودرو شخص متولی شناخته شود این است که نمی شود از آن برای مسافر کشی استفاده کرد، نظیر خودروهای پژو 405 یا پراید یا آردی (روا).

در یکی از مطالب ارسال شده در یکی از تالارهای گفتگو نویسنده از این شکایت داشت که چرا 206 (1360 سی سی) چند میلیون گرانتر از پراید است در حالی که شتاب و سرعت آن تفاوت محسوسی ندارد. و این مقایسه همیشه در ذهنم مرور می شود! هر چند که حتما پراید را دیده اید که اگر مسافر داشته باشد چقدر طول می کشد تا دور بگیرد و در این حالت چقدر حال راننده آن گرفته می شود اگر مجبور شود از سرعت خود بکاهد.

یادم می آید سال ها پیش که اینترنت نبود و مجلات بیشتر مورد توجه بودند در یکی از شماره های "مجله ماشین" مطلبی بود درباره مقایسه یک مدل BMW به قیمت حدود 70 هزار دلار و یک کامارو - اگر درست به خاطر داشته باشم - به قیمت 28 هزار دلار و نکته این بود که شتاب و سرعت آنها یکی بود.

مقایسه توان خودروها

از 1360 سی سی تان توقع زیادی نداشته باشید!

یکی دو بار که کار اضطراری پیش آمد و واقعا بر روی پدال گاز فشار آوردم متوجه شدم که نباید انتظار زیادی از آن داشته باشم. در جدول زیر چند اتومبیل آشنا و چند غریبه را مقایسه کرده ام!

توان وزنی مخصوص

در این مقایسه نسبت قدرت موتور خودرو ها به وزن آنها را با هم سنجیده ام. این نسبت به ما می گوید که هر اسب بخار نیرویی که موتور تولید می کند به چند کیلو از وزن خودرو تعلق می یابد. هر چه این نسبت عدد کوچکتری باشد می توان انتظار آن را داشت که خودرو شتاب بیشتری داشته باشد. و از طرفی هر چه این عدد بزرگتر باشد نشانه تنبلی خودرو است.

توان خروجی مخصوص

همچنین نسبت دیگری بر اساس حجم موتور به نیروی تولید شده به دست آمده و با هم مقایسه شده است، که به ما نشان می دهد موتور کدام خودرو نسبت حجمی که دارد بازده بهتری نیز دارد یا ندارد. یعنی که به ازاء هر 1000 سی سی (یک لیتر) حجم موتور چه مقدار نیرو (اسب بخار) تولید می شود.

شرح ستون های جدول

حجم موتور بر حسب سی سی
قدرت بر حسب اسب بخار
وزن بر حسب کیلوگرم
توان وزنی مخصوص بر اساس کیلوگرم بر اسب بخار
توان خروجی مخصوص بر اساس اسب بخار بر لیتر (1000 سی سی)

نکته: مشخصه های اتومبیل ها را که در جدول مقایسه به کار برده ام از سایت های مختلف بدست آورده ام که ممکن است صحیح نباشند. از این رو اگر موردی یافتید، پیشاپیش تشکرمی کنم اگر مرا جهت تصحیح مطلع سازید.

همانطور که مشاهده می کنید (!) با صرف نظر کردن از "ژیان" ، پژو 206 با حجم موتور 1360 سی سی از آخر دوم شده است!

در جدول بالا، اگر از پژو 206 با حجم 2000 سی سی که در ایران نایاب یا دست کم کمیاب است بگذریم، ماکسیما با نسبت 6.1 بسیار پرقدرت ظاهر می شود. هرچند از نظر بازده موتور با نسبت 76 چندان جالب نیست.

و همینطور پژو 405 (و سمند) نیز دارای بازده موتور پایینی است و با دارابودن حجم موتوری حدود 1800 سی سی، از نظر توان وزنی مخصوص در حد خودروهایی با موتور 1600 سی سی است.

جدول پایین بر اساس "توان خروجی مخصوص" مرتب شده به طوری که هر چه به پایین جدول می رویم عدد بزرگتری به دست می آوریم که نشانه بهتری است.

در جدول بالا آنچه برایم جالب است "ماتیز" می باشد که نسبت به 206 (1360) و 405 و پراید در وضعیت بهتری قرار گرفته.

جوش آوردن

دمای موتور پژو 206 نسبتا بالاست و در شهر معمولا حدود 90 درجه کار میکند. در جاده تا 80 درجه پایین می آید. از حدود 92 درجه که دما بالاتر می رود دور کند فن روشن می شود و اگر دما به 110 درجه برسد دور تند (جت فن) شروع می شود. ماشینی مثل 405 وقتی خاموش می شود فن آن تا چند دقیقه کار می کند، 206 معمولا این طور نمی شود مگر اینکه دما به 110 رسیده باشد که خیلی به ندرت پیش می آید برای همین تصور می شود 206 چنین قابلیتی ندارد.

در جاده صاف یا شیب سر پایین دمای موتور 206 تا 80 درجه پایین می آید. روزی که هوا زیاد هم گرم نبود در جاده می رفتم. کم کم دمای موتور آنقدر بالا رفت که چراغ STOP روشن شد. نگه داشتم و آب روی رادیاتور ریختم و کمی خنک شد و حرکت کردم کمی بعد دوباره جوش آورد طوری که آب رادیاتور از زیر در قمقمه راداتور بیرون میزد! دستم را بردم پشت رادیاتور و دیدم خنک است! خوب که وارسی کردم دیدم لوله آب (جنت) که از موتور به رادیات می آید جوش است و لوله ای که از پایین رادیاتور به موتور می رود خنک. پس باید در رادیاتور گرفتگی بوده باشد. سنگی برداشتم و فقط چند بار روی قاب پلاستیکی رادیاتور زدم ناگهان فن خاموش شد و دما پایین آمد.!

البته بعد ها از تعمیرکار راجع به این موضوع سوال کردم و او علت را ترموستات عنوان کرد و گفت که ترموستات 206 باید بطور دوره ای مثلا هر سال تعویض شود. در تعمیرگاه 206ی دیدم که واشر سرسیلندر آن سوخته بود. صاحبش تعجب کرده بود که چطور با پر بودن قمقمه آب رادیاتور این اتفاق افتاده؛ عمل نکردن ترموستات باعث عدم چرخش آب و بالارفتن دمای موتور می شود.

[2011/10/09] [1390/07/17] و البته مشکل بالا رفتن دما با تعویض ترموستات نیز حل نشد! تا اینکه بعد ها و بعد از اتفاقی که شرح آنرا در همین صفحه تحت عنوان "جوش آوردن و گرفتاری در جاده" نوشته ام، با تعویض رادیاتور حل شد. جالب است این شرح را نیز اضافه کنم که در همان زمان گذشته، رادیاتور ماشین کمی نشتی داشت و تعمیرکار پیشنهاد داد که آنرا با یک رادیاتور سالم که در مغازه دارد تعویض کنم با نصف قیمت یعنی 30000 تومان و این کار را انجام دادم. رادیاتور قبلی کمی کج شده بود و زدگی زیاد داشت. بعد از تعویض دوستم به من گفت که این رادیاتور همان مال خودت است اما با اعتمادی که به تعمیرگاه داشتم حرف او را قبول نکردم. اما بعد ها و مخصوصا که کماکان ماشین مشکل گرم کردن داشت به این نتیجه رسیدم که او درست می گفته. این تعمیرکار و تعمیرگاهی که از آن صحبت کردم خیلی وارد و حتی بر خلاف اغلب تعمیرگاه ها، علمی بود! اما همیشه فاکتور بلند بالایی از قطعاتی که می گفت تعویض کرده به دستت می داد ...!

جوش آوردن و گرفتاری در جاده

اردیبهشت 1390

در ماجرایی که تعریف می کنم اهمیت توجه به آلارم STOP و عواقب بی توجهی به آن را تاکید می کنم. همچنین اهمیت سرویس دوره ای خودرو و مخصوصا انژکتور و تعلل نکردن در تعمیر هرچه زودتر عیب های خودرو و جلوگیری از گسترش آن به سایر اجزاء.

روزی ماشین را به یک نفر دادم تا یکی از نزدیکانم را به شهری در 100 کیلومتری ببرد و باز گرداند. آن شخص نیز یکی از نزدیکان هر دوی ما است که به اصطلاح از ماشین سر در می آورد و من به او خیلی اطمینان داشتم. این روز مصادف با گرمای شدید نیز بود.

البته وضعیت ماشین در آن روزها خوب نبود و انژکتور آن نیاز به سرویس داشت و موتور در موقع شتاب گیری و دور پایین ریپ می زد و نیز موتور هم گرم می کرد. از این رو روز قبل ترموستات را در آوردم و تعدادی بطری آب در ماشین گذاشتم.

ماشین بیچاره آنها را به مقصد می رساند و اذیت نمی کند فقط در سربالایی ها کولر را خاموش می کردند تا فشار بر ماشین کمتر شود. اما در مقصد راننده سعی می کند با انجام اقداماتی، احتمالا بالابردن خیلی زیاد دور موتور، گرفتگی انژکتور را برطرف کند! که البته موفقیتی بدست نمی آورد. و نیز در مسیر بازگشت با سرعت بالا حرکت می کند، که شاید گیر موتور رفع شود!

آنها در مسیر بازگشت که هنگام ظهر بوده مواجه با جوش آوردن شدید می شوند به طوری که توقف کرده و با ریختن آب بر روی رادیاتور موتور را خنک کرده اند. اما اوج حادثه زمانی رخ می دهد که همزمان با تماس تلفنی که با آنها داشتم به علت تعلل راننده در توقف خودرو علیرغم اینکه آلارم STOP مدتی روشن شده بوده و آمپر آب به بالا رسیده بوده و همراه او نیز اصرار به توقف داشته اما به خاطر نبود سایه!!! و برای رسیدن به سایه و آبادی!!! به حرکت ادامه داده اند و موقعی که بالاخره رضایت به توقف داده همزمان با خلاص کردن، به دلیل شدت فشار بخار در سیستم گردش آب، لوله های رادیاتور بخاری در آمده و محفظه آن در زیر پای راننده ترکیده و بخار آب با فشار وارد اتاق شده که باعث سوختن پای راننده شده و به تبع آن باعث شده که راننده پاهایش را از روی پدال ها بالا بکشد و نتواند ترمز کند که در نهایت توانسته با ترمز دستی توقف کنند.

و این درحالی اتفاق افتاده که وقتی ماشین بالاخره با پای خود به شهر رسید و آنرا بازدید کردم ظرف چهار لیتری آب در صندوق عقب دست نخورده بود، در حالی که قبل از حرکت آنها را از تمام موجودی آب در ماشین مطلع کرده بودم.

از این حادثه دو روایت دریافت کردم یکی که اول شنیدم و از سوی راننده و دومی از همراه، که دومی را باور می کنم و با شواهد نیز مطابقت می کنند. وقتی که این اتفاق رخ داد ما در حال مکالمه بودیم و قبل از اینکه ارتباط قطع شوند من سر و صدایی شنیدم و تا مدتی نمی توانستم ارتباط برقرار کنم و بسیار نگران شده بودم که چه اتفاقی افتاده!

راننده سعی داشت همان لوله بخاری در زیر پا را کور کند اما تلفنی به او گفتم از داخل موتور این کار را انجام دهد. خلاصه در آنجا و با کمک مردمی که آنجا بوده اند لوله های بخاری از داخل موتور را یکسره کرده (رفت و برگشت را با یک واسطه به هم وصل کرده بودند) و به آرامی ادامه مسیر داده بودند و من نیز با خودروی دیگر به سوی آنها رفتم.

بجز اشتباه اصلی راننده که بی توجهی به آلارم و پیام خودرو مبنی بر توقف فوری آن بوده، خلاص کردن مکرر ماشین نیز یکی دیگر از اشتباهات او بوده چون واترپمپ به محور گردش موتور وصل است و سرعت آن با مقدار گردش موتور کم و زیاد می شود. و در اوج نقطه حادثه نیز (طوری که خودش نیز تعریف کرد) به محض گرفتن کلاچ محفظه بخاری ترکیده است. در مجموع ندانم کاری و باورهای نادرست موجب مشکلات بودند.

بسیار خوش شانس بودیم که حادثه سنگین برای سرنشینان اتفاق نیفتاد هرچند یکی سوخته و دیگری دچار گرمازدگی شده و دیگر اینکه موتور و واشر سرسیلندر عیبی نکردند. و این نشان از مقاومت بالای این خودرو است.

بعد از اینکه خودرو را به تعمیرگاه بردم و پس از سرویس انژکتور و تعویض دو سوزن انژکتور و مپ سنسور و پتانسومتر دریچه گاز و نیز تعویض رادیاتور و ترموستات و ... (جمعا به مبلغ 410 هزار تومان)، ماشین به وضعیت مناسب برگشت و حالا حتی با کولر روشن در گرما و سربالایی دما از 90 بالاتر نمی رود. اما فعلا بی خیال بخاری شدم چون اولا فصل گرمای طولانی پیش رو است و دیگر اینکه احتمالا تعمیر آن مستلزم باز شدن داشبرد است که خود یک پروژه پر هزینه می باشد، البته هنوز پیش تعمیر کار نرفته ام.

علت اصلی گرم کردن ماشین عیب رادیاتور بود و می تواند در حالت مشابه به عنوان یکی از دلایل مورد بررسی قرار گیرد. و یک نکته دیگر اینکه وقتی ترموستات را باز کردم و آب رادیاتور خالی شد، آنرا با آب مقطر پر کردم و مایع ضد جوش / ضد یخ به آن اضافه نکردم چون با خود می گفتم که به زودی باید دوباره آن آب را جهت نصب ترموستات نو خالی کنم. شاید اگر ضد جوش ریخته بودم و یا آب معمولی به دلیل اینکه باعث می شود نقطه جوش بالا برود شدت مشکلات کمتر می شد، البته شاید!

لازم است در مورد رادیاتور بخاری که ظاهرا لوله هایش کنده شده اند این توضیح داده شود که فابریک ماشین نبود و در سرویس کولر قبلی بخاطر داشتن نشتی تعویض شده بود.

بعد از این اتفاق به نظرم فکر بدی هم نیست که در مناطق گرمسیر که بیشتر فصل های سال هوا گرم است، لوله های بخاری بسته شوند، البته بهتر است - مثلا با فشار هوا - آب درون رادیاتور بخاری تخلیه گردد.

حتما این توصیه را از سوی کارشناسان شنیده اید که نباید ماشین را - مثلا در سرازیری - خلاص کرد زیرا ممکن در اثر خاموش شدن خودرو، فرمان و ترمز ها از کار بیفتند یا ضعیف شوند. من ترجیح می دهم بجای خلاص کردن، در صورت امکان، یک دنده بالاتر بروم، بدین ترتیب هم بار موتور سبک تر می شود و هم چرخش موتور و واترپمپ زیاد پایین نمی آید.

نتیجه کلی اینکه ماشین تان را دست هیچ کس ندهید.

جعبه جک تمیز

چون جک 206 در جعبه اسفنج مانند و گردی در توی رینگ لاستیک زاپاس جا داده شده، که آن هم در زیر ماشین جا دارد، همیشه کثیف و خاک آلود است. برای اینکه تمیز بماند کافیست آنرا در یک کیسه گذاشته در آنرا گره بزنید.

برای آسان شدن باز و بسته کردن پیچ نگهدانده زاپاس می توانید پشت ماشین روی پنجه پا نشسته و یکی از ران ها را به زیر میله نگهدارنده زاپاس ببرید و آنرا بالا ببرید. در این صورت پیچ با دست هم باز و بسته می شود. بدین وسیله می توانید پیچ را تا حداکثر ممکن سفت کنید. چون زیر ماشین کثیف و خاکی است، همیشه یک تکه پلاستیک در صندوق دارم که روی پایم بگذارم.

انحراف فرمان

یک جفت لاستیک "پیرلی" (Pirelli) مدل P6000 انداختم بر چرخ های جلو و رفتم مسافرت. در جاده فرمان به سمت راست می کشید! ماشین را بردم میزان فرمان اما درست نشد. جای لاستیک چپ و راست را عوض کردم ببینم چه می شود؛ به سمت چپ می کشد. آخر سر به یک پنچرگیری مراجعه کردم تشخیص داد که یکی از لاستیک ها باید وارانه شود. همین کار را کردیم و درست شد. در واقع لاستیک ها باید قرینه یکدیگر می بودند اما مثل هم انداخته شده بودند. جالب اینکه نوشته های هر دو روی لاستیک مثل هم بودند وتفاوتشان فقط در این بود که یک سمت به ترکی (استانبولی) نوشته شده بود " ساخت ترکیه " و سمت دیگر به انگلیسی و برای هردو لاستیک حالتی درست بود که سمتی که بیرون (یا داخل) قرار می گیرد همچون دیگری باشد. یعنی اگر سمت بیرون چرخ راست به انگلیسی نوشته، سمت بیرون چرخ چپ هم به انگلیسی نوشته شده باشد.

سفیدک ضربه گیر سپر و تینر فوری یا بنزین و در نهایت رنگ

آخرین ویرایش: [1390/07/13 :: 2011/10/05]

بعضی از سپرهای 206، ازجمله مال خودم سفید می شوند و دیگر مشکی نیستند. در این چند سال راه حل هایی برای رفع این مشکل پیداکردم که سریع ترین و تمیز ترین آنها رنگ کردن با استفاده از اسپری رنگ مشکی مات بوده است. البته می توانید نوی آنها را بخرید اما نمی توان مطمئن بود که این معضل در آنها بروز نمی کند.

برای رنگ کردن بهتر دیدم که ضربه گیر سپر ها را از جا در بیاورم. در واقع خیلی بهتر است که آنها را در آورید چون ممکن است رنگ به بدنه ماشین بپاشد. برای باز کردن ضربه گیر سپر عقب باید سه تا پیچ آن باز شود و بعد از یک کنار به بیرون کشیده شود. برای باز کردن سپر جلو نیاز به باز کردن هیچ پیچی نیست و فقط باید ضربه گیر از یک کنار به بیرون کشیده شود. البته ممکن است لبه بالای ضربه گیر به پیچ هایی که وجود دارد گیر کنند که باید با اهرم باریکی آنرا رد کنید.

برای رنگ کردن ابتدا با کاغذ سنباده نرم مثلا شماره 180 روی ضربه گیر را سنباده بزنید تا هم خراشیدگی های احتمالی صاف شوند و هم با زبر شدن سطح، رنگ بهتر به آن بچسبد. اگر هم ضربه گیر شکستگی یا زخمی دارد می توانید مثلا با چسب دوقلو آنرا ترمیم کنید. چون سپر ها نامتعادل هستند بهتر است برای آنها یک پایه دست و پا کنید تا در مدت رنگ پاشیدن و خشک شدن نیاز به جابجایی آنها نباشید.

من با یک اسپری هر دو را رنگ زدم اما اگر دو تا باشد با خیال راحت تر می توانید مطمئن شوید که همه جای آنها از پوشش مناسب رنگ برخوردار شده اند.

راه حل اولی که پیداکرده بودم پاک کردن آنها با تینر فوری مثلا با درجه 20000 است. چون این نوع تینر جنس سپر را حل می کند، لایه ای نازک از روی سپر پاک می شود و به سیاهی می رسد. البته این راه حل کمی زحمت ساییدن دارد که باید با قطعه پارچه ای آغشته به تینر انجام شود. مقدار چندانی تینر نیاز نیست و باید مراقب بود پارچه تینری که کم کم سیاه می شود به بدنه نخورد چون آنرا کثیف می کند و باید با پارچه تمیز با کمی تینر پاک شود. اشکال این روش این است که دائمی نیست و بعد از مدتی سفیدک ها دوباره پدیدار می شوند. همچنین موقع کار کردن با تینر باید نکات ایمنی و احتیاطی رعایت شود چون مخصوصا این نوع تینر بسیار مشتعل شونده است. نیز بوی تندی هم دارد و در جای سربسته نباید استفاده شود. روزی به طور اتفاقی پارچه آغشته به بنزین را بر روی سپر کشیدم و دیدم همان نتیجه تینر را داد. اما با توجه به اینکه مواد موجود در بنزین سرطان زا است بهتر است مورد استفاده قرار نگیرد.

اما بعد از اینکه چندین بار با تینر یا بنزین ضربه گیر سپر را پاک کردم از این کار خسته شدم و تصمیم گرفتم آنها را رنگ کنم!

بار اولی که رنگ کردم از قلمو استفاده کردم که خیلی بیشتر از اسپری دردسر دارد. من از رنگ روغنی مشکی استفاده کردم. اگر بتوانید نوع مات استفاه کنید باعث خواهد شد که به شکل اصلی نزدیکتر باشد و نیز رنگ مات ناهمواری ها و اشتباهات را کمتر نشان می دهد. فکر نمی کنم رنگ براق اصلا شکل خوبی داشته باشد مگر اینکه همان نوع رنگ بدنه ماشین باشد. اگر رنگ مات پیدا نکردید از مکمل مات کننده که در رنگ فروشی ها وجود دارد استفاده کنید. نمی دانم که شما در استفاده از قلمو چقدر مهارت دارید! اما اگر خوب رنگ نزنید رد قلمو یا شره رنگ باقی می ماند. باید رنگ رقیق باشد و دو بار رنگ بزنید. بعد از اینکه گذاشتید رنگ اول خشک شد و قبل از رنگ دوم، با سنباده ریز و با نرمی روی رنگ اول را سنباده بزنید، اگر فشار بیاورید رنگ اول ساییده و پاک می شود. اگر از رنگ بصورت اسپری یا با پیستوله استفاده کنید نتیجه بهتر خواهد بود. البته اکثر رنگ های اسپری براق هستند. مقدار رنگ مورد نیاز برای هر دو سپر با دو دست رنگ حدود 100 سی سی یا کمی بیشتر است بعلاوه کمی تینر و به اندازه کف دست کاغذ سنباده.