سیستم تعلیق بادی
با کنترل الکترونیکی

در سیستم تعلیق بادی ، به جای فنر لول از فنر های بادی استفاده می شود (شکل 1 ).

شکل 1 - سیستم تعلیق بادی (برای نمایش در اندازه بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید)

این سیستم ثابت فنر را کنترل می کند و کنترل خودکار ارتفاع خودرو را به عهده دارد فنرهای بادی عقب ، بادی جلو بخشی از مجموعه کمک جلو هستند این کمک های بادی (شکل 2 )  بین اتاق خودرو و سگدست فرمان نصب می شوند.- یک مپرسور برقی هوای فشرده لازم برای کار کردن این سیستم را تامین می کند (شکل 1 ) هوا خشک کنی که روی کمپرسور نصب شده است، رطوبت هوا را می گیرد . در نتیجه آب- که
می تواند به سیستم صدمه بزند - وارد آن نمی شود.

هوای فشرده با لوله از هوا خشک کن به هر یک از فنر های بادی می رسد. روی هر فنر سولنوئیدی نصب شده که باز و بسته می شود و فشار و حجم هوای داخل فنر را کنترل می کند . خاموش و روشن کردن کمپرسور و قطع و وصل سولنوئیدها به عهده مدول کنترل الکترونیکی است . این سیستم سه حسگر ازتفاع دارد . اینها حسگرهای مغناطیسی اند که در کمک فنرهای بادی جلو (شکل 3) و در کمک فنر عقب، سمت راست، قرار دارند(شکل 4 ) وقتی بار وارد بر اتاق افزایش می یابد، اتاق پایین می آید حسگرهای ارتفاع با فرستادن سیگنال به مدول کنترل وضعیت جدید اتاق را به آن اطلاع می دهند . مدول کنترل کمپرسور باد را به کار می اندزد و شیرهای سولنوئیدی فنرهای بادی را باز می کند فشار هوا در فنرها افزایش می یابد و فنرها اتاق را به ارتفاع اولیه خود باز می گردانند . سپس مدول کنترل کمپرسور باد را خاموش می کند و شیرهای سولنوئیدی را می بندد. - وقتی بار اتاق کاهش می یابد ، اتاق بالا می رود. در این هنگام حسگرهای ارتفاع به مدول کنترل الکترونیکی سیگنال می دهند .

شکل 3 - ساختمان یک کمک فنر تنطیم پذیر الکترونیکی

شکل 4 - کمک فنر بادی

این مدول شیرهای سولنوئیدی را باز می کند تا مقداری از هوای فنر ها خارج شود. وقتی اتاق به ارتفاع اولیه خود بازگشت، با فرمان مدول کنترل الکترونیکی، شیرهای سولنوئیدی بسته می شوند.