کریستوفر پولارد یکی از طراحان شرکت جگوار، طرحی برای آینده این خودرو به صورت تمام خورشیدی ارائه کرده است که بسیار زیباست. طرح کلی ماشین به مانند یک برگ است.

[ پنج شنبه 22/4/91 ] [ 11:27 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ] نظرات ( بدون ) |

خودرو به وسایلی گفته می‌شود که بدون ارتباط با وسیله دیگر و به کمک نیروی ماشینی خود، قادر به حرکت باشد.

شاید بتوان اولین ایده? مکتوب در مورد وسیله? نقلیه‌ای را که بدون نیروی انسان یا حیوانات قادر به حرکت باشد، در ایلیاد اثر هومر یافت. در قسمتی از رمان، هفاستوس (خدای آتش و فلزکاری) یک سه‌چرخه? متحرک می‌سازد و از آن برای جابجایی استفاده می‌کند.  اما در عالم واقع، این وسیله برای اولین بار در کشور انگلستان ساخته شد. این وسیله نقلیه به کمک نیروی بخار کار می‌کرد. این وسیله دارای یک موتور بزرگ بخار بود که برای تولید توان به مقادیر زیادی آب و ذغال سنگ نیاز داشت و جهت استفاده از آن به چند خدمه نیاز بود.

هنری فورد در کنار یکی از خودرو هایش

نخستین خودرو با موتور برونسوز یک موتور کوچک بود که بر روی یک گاری کوچک نصب شد. این خودرو را زیگفرد مارکوس در سال 1874 میلادی در شهر وین ساخت. موتور این وسیله نقلیه، موتور بخاری یا موتور برونسوز نام گرفت. اما به‌تدریج موتورهای برونسوز تبدیل به موتورهای درون سوز گردیدند. در موتورهای درونسوز، مخلوط هوا و گاز در داخل سیلندر به وسیله جرقه محترق می‌گردد. اولین نمونه موتور احتراق داخلی را یک مهندس آلمانی به نام نیکلاس اتو ساخت. موتورهای امروزی، در حقیقت نمونه تکامل یافته این موتور محسوب می‌شوند. اما معمولاً اختراع خودرو به گات لیپ دایملر، یا کارل بنز نسبت داده می‌شود. این دو نفر در یک زمان و به‌صورت جداگانه برای ساخت یک خودرو کامل تلاش می‌نمودند. دایملر در ابتدا عضو تیم نیکلاس اتو بود ولی بعداً به‌طور جداگانه به‌همراه ویلهلم مای باخ موتور سبک با سرعت بالا (دور موتور 900 rpm) را ساخت. همچنین اولین سیستم جرقه‌زنی الکتریکی را بنز طراحی نمود.

درعین حال، برخی به اشتباه، هنری فورد را به عنوان مخترع خودرو می‌دانند. این اشتباه به این خاطر رخ می‌دهد که هنری فورد، در واقع، ایده? تولید اتومبیل ارزان قیمت را تحقق بخشید و استفاده از خودرو را در مقیاس گسترده و توسط مردم عادی امکان‌پذیر نمود. هنری فورد در سال 1891 یک موتور کوچک گازوئیلی طراحی کرد و سه سال بعد، یک ماشین گازوئیلی ساخت که به نام کالسکه بدون اسب شناخته می‌شود. 5 سال بعد، هنری فورد طراحی ماشین‌های موسوم به مدل A و مدل T را آغاز کرد. او سرانجام توانست خط تولید و مونتاژ این اتومبیل‌ها را توسعه دهد تا تولید ماشین‌ها سریع‌تر و اقتصادی‌تر شود. مدل T اتومبیلی بود که در همه جای اروپا به‌راحتی استفاده می‌شد و موتورش آنقدر قوی بودکه در زمین‌های ناهموار به راحتی حرکت می‌کرد. این اتومبیل، به سادگی تعمیر می‌شد و حتی یک کشاورز با کمی دقت می‌توانست قطعات معیوب آن را عوض کند. قیمت این اتومبیل در آن زمان، 850 دلار بود. این قیمت اگرچه نسبت به درآمد مردمان عادی، قیمت بالایی محسوب می‌شد، ولی نسبت به اتومبیل‌های زمان خودش بسیار ارزان بود.

چند مقطع زمانی مهم در تاریخ خودرو:

• سال 1876 میلادی: ساخت موتور چهارزمانه توسط اتو و لانگن
• سال 1883 میلادی: ساخت موتور کاربوراتوردار با دور زیاد توسط دیملر
• سال 1884میلادی: ساخت اولین موتور سیکلت با قدرت 2/1 اسب بخار توسط دیلمر
• سال 1886 میلادی:ساخت اتومبیل سه چرخه با دستگاه اشتعال برقی توسط بنز و دیلمر
• سال 1893 میلادی: ساخت کاربراتور انژکتوری توسط مایباخ
• سال 1897 میلادی: ساخت موتور دیزل توسط ردولف دیزل
• سال 1900 میلادی: طراحی ساختمان کلی اتومبیل به نحوی که امروزه هم رایج است
• سال 1924 میلادی: ساخت یک خودرو با استفاده از موتور دیزل توسط کارخانه بنز
• سال 1957 میلادی: ساخت موتور وانکل

کاربرد خودروها در زندگی امروزه بشر بسیار متنوع و بسیار گسترده‌است بطوری که اگر خودروها را از زندگی روزمره حذف کنیم شاید تمدن بشری دیگر به شکل کنونی وجود نداشته باشد. عمده فعالیت خودروها در زمینه‌های زیر است:

• ترابری:

واژه ترابری خود گویای فعالیت انجام شده توسط خودروها است. چرا که قسمت اعظم مواد و اشیاء انسان‌ها نیز خود بخش وسیعی از حمل و نقل را شامل می‌شود.

• تولید توان کششی:

کاربرد دیگر خودروها در تولید توان کششی است که در بخش‌هایی مثل کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد می‌تواند در قالب یک تراکتور کشاورزی یا یک لیفت تراک و یدک کش و یا یک ماشین راهسازی جلوه گر شود.

[ چهارشنبه 20/2/91 ] [ 11:20 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ] نظرات ( بدون ) | طرز کار خودرو

طرز کار خودرو

خودروهای امروزی جهت تولید قدرت از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند. این خودروها همگی دارای موتورهای درونسوز هستند که با سو زاندن بنزین، گازوئیل و یا گاز طبیعی انرژی ذخیره شده در این سوختها را به شکل انرژی جنبشی قابل استفاده در می‌آورند. (این کار در موتور خودرو انجام می‌شود).

توان تولید شده در موتور خودرو به واسطه سیستم انتقال نیرو از موتور خودرو به چرخهای آن منتقل می‌شود. در واقع چرخهای خودرو عامل ارتباط خودرو با زمین و به وجود آورنده حرکت خودرو است. آنگاه حرکت تولید شده به وسیله انسان، یا برای جابجایی و یا برای کشیدن وسیله دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خودروی برقی

نوشتار اصلی: خودروی برقی

خودرو برقی به خودروی می‌گویند که از باتری جهت نیروی محرکه به‌جای موتور درون‌سوز استفاده می‌کند.

اولین خودروهای برقی در قرن نوزدهم ظاهر شدند. تولید اینگونه خودروها با تولید انبوه اتومبیل احتراقی دچار افت شدید گردید. اما برخی خودروهای برقی همانند تسلا رودستر (یک خودروی لوکس برقی) و جنرال موتورز ای‌وی-1 موفقیت آمیز بوده‌اند.

برخی نمونه خودروی برقی

REVA

خودروی REVAi که در بریتانیا به نام G-Wiz شناخته می‌شود یک خودروی کوچک الکتریکی است که به وسیله تولیدکننده هندی به نام REVA Electric و از سال 2001 تولید می‌گردد. شرکت REVA تا سال 2011 بیش از 4000 دستگاه از این نوع خودرو را در 26 کشور جهان به فروش رسانده‌است. در بسیاری از کشورها REVAi استانداردهای کافی جهت به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک خودروی کامل را بدست نیاورده به نحوی که در سایر کلاسها نظیر خودروی شبه برقی در آمریکا و چهارچرخه موتوری در اروپا طبقه‌بندی شده‌است. این خودرو در ابتدا تحت نام REVA شناخته می‌شد که بعدا با تغییرات و بهینه سازی‌های انجام شده بر روی آن تحت نام REVAi و با قابلیت‌های بهتر عرضه گردید. رویهمرفته مدل قدیمی و جدید آن لقب پرفروشترین خودروی برقی جهان را تا اواخر سال 2009 به خود اختصاص داده‌است.

طراحی

REVAi یک خودروی هاچ بک 3 در و کوچک است که دارای ابعاد 2.6m طول، 1.3mعرض و 1.5m ارتفاع می‌باشد. این خودرو قابلیت حمل 2 بزرگسال در جلو و 2 کودک را در صندلیهای عقب دارا بوده و صندلیهای عقب می‌توانند به منظور ایجاد فضا برای حمل بار بیشتر کاملا خوابانده شوند. حداکثر وزن مسافر و بار این خودرو به صورت توام 270 کیلوگرم می‌باشد. REVAi به منظور سفرهای درون شهری و به ویژه تردد بین منزل و محل کار خصوصا در ترافیکهای سنگین طراحی شده و در اروپا این خودرو تحت عنوان چهارچرخه سنگین (Category L7) طبقه بندی شده‌است. این خودرو دارای اجازه صادرات به آمریکا است به شرطی که دارای محدودکننده سرعت به کمتر از 25 مایل در ساعت بوده و به منظور رفت و آمدهای کوتاه (Neighborhood Electric Vehicle) از آن استفاده گردد.

مدل‌ها

REVA

مدل اولیه این خودرو که از سالهای 2001 تا 2007 تولید می‌شد REVA نام گرفت (در بریتانیا G-Wiz). نیروی محرکه این خودرو از طریق یک موتور 4.8 Kw (4.6 hp) تامین می‌گردد که توسط یک کنترلر DC با جریان خروجی 400A کنترل شده و حداکثر توان آن به 13.1kw (17.6hp) بالغ می‌گردد. این توان از طریق 8 عدد باطری 6V-200Ah که به صورت سری و دارای ولتاژ نهایی 48V هستند بدست آمده و در زیر صندلی جلوی خودرو تعبیه شده‌اند. این مدل به دلیل عدم وجود شاسی قدرتمند قادر به گذراندن تستهای استاندارد تصادف با سرعت 40 km/h (25mph) نبود.

REVAi

در ژانویه سال 2008 یک مدل جدید از این خودرو به نام REVAi به بازار معرفی شد که دارای یک سیستم درایو AC است و باعث می‌شود سرعت آن به حداکثر 80km/h (50mph) افزایش یابد. این درایو 350 آمپری یک موتور AC سه فاز با توان حداکثر 13Kw (17 hp) که نیروی محرکه خودرو است را کنترل می‌نماید. همانند مدل REVA توان الکتریکی این خودرو نیز از طریق 6 عدد باطری 6V-200Ah که در زیر صندلیهای جلو تعبیه شده‌اند بدست می‌آید. این خودرو دارای یک سوئیچ تقویتی (boost) می‌باشد که با فعال شدن آن 40% گشتاور اضافی جهت شتابگیری بهتر و توانائی بالا رفتن از مسیرهای کوهستانی به آن افزوده شده و حدکثر سرعت آن را نیز به 80km/h می‌رساند. وزن این خودرو 665kg بوده که 270kg از آن مربوط به باطریهاست. مسافت نرمال پیموده شده توسط REVAi با یک بار شارژ حدود 80km است که البته درصورت رانندگی سریع یا استفاده از بخاری و کولر خودرو این مسافت کاهش خواهد یافت. جهت تصحیح مشکلات ایمنی مدل قبلی با همکاری شرکت لوتوس، ویژگیهای ایمنی متعدد و جدیدی به این خودرو افزوده شده‌است که از جمله ترمزهای دیسکی در جلو و شاسی تقویت شده را می‌توان نام برد که به خوبی تست‌های تصادف در سرعت 40km/h را بوسیله موسسه استاندارد ARIA در کشور هند گذرانده‌است.

REVA L-ion

در ژانویه سال 2009 مدل جدیدی به بازار ارائه شد که REVA L-ion نام گرفت. این مدل از نظر ظاهر مشابه مدل REVAi است ولی باطریهای آن از نوع Li-ion (Lithium-ion) بوده که علاوه بر کاهش وزن خودرو به 565kg، کاهش زمان شارژ به 6 ساعت و افزایش مسافت طی شده بعد از یک شارژ کامل تا 120km را نیز به همراه داشته‌است. همچنین عملکرد این باطریها کمتر تحت تاثیر تغییرات دما قراردارد. علاوه بر تغییر در باطریها، REVA L-ion دارای یک پانل خورشیدی جهت شارژ باطریها به وسیله انرژی خورشیدی برروی سقف آن است. همچنین افزون بر باطری شارژر نصب شده برروی خودرو، یک ایستگاه شارژ باطری 3فاز که نیازمند اتصال برق 3فاز است نیز آماده ارائه می‌باشد که در عرض 1 ساعت قادر به شارژ 90 درصد ضرفیت باطری‌های خودرو خواهد بود.

قیمت

بیش از 4000 دستگاه از مدلهای مختلف REVA تا اواسط مارس 2011 فروخته شده که کشورهای واردکننده این خودرو عبارتند از: اتریش، برزیل، شیلی، کلمبیا، کاستاریکا، قبرس، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، هند، ایرلند، نروژ، ژاپن، مالتا، موناکو، نپال، جزایر نورفولک، پرو، فیلیپین، پرتغال، اسپانیا، سریلانکا و بریتانیا. قیمت این خودرو، هم اکنون در بریتانیا تقریبا 9995 یورو برای مدل استاندارد (مدل G-Wiz) است. این خودرو از پرداخت شارژ مربوط به نقاط پرترافیک لندن معاف است چرا که به عنوان خودروی الکتریکی طبقه‌بندی شده‌است. این خودرو همچنین در کشورهای اروپایی دیگر نظیر اسپانیا و نروژ نیز فروخته شده‌است. در کاستاریکا، REVAi در مارس 2009 وارد شد و به قیمت 13000 دلار آمریکا فروخته شد. در بازار شیلی این خودرو 12000 دلار آمریکا قیمت گذاری شده‌است. در جمهوری ایرلند خودروی REVAi به قیمت 11500 یورو قیمت گذاری شده و مدل بهتر آن با نام REVA L-ion به قیمت 17500 یورو به فروش می‌رسد. همچنین در هندوستان REVA به مبلغ 350،000 روپیه به فروش رسیده و هزینه شارژ آن 0.8 cent/Km برآورد می‌گردد که باید در کنار قیمت 1.3 USD/Liter برای بنزین در هند مورد توجه قرار گیرد.

ملاحظات ایمنی

REVA از اکثر مقررات ایمنی تصادفات در اروپا به دلیل وزن کم و طبقه‌بندی شدن در ردیف چهارچرخه‌های سنگین به جای خودرو معاف شده‌است. دپارتمان حمل و نقل بریتانیا پس از آزمون تصادم، یک دستگاه خودروی REVA مدل G-Wiz (که اکنون از رده تولید خارج است) با مانع غیر قابل انعطاف در 24 آوریل 2007، ملاحظات جدی ایمنی را در این خودرو مشخص نمود. مشابه همین تست، یک آزمایش دیگر نیز که به وسیله مجله Top Gear و بر اساس مقررات تست تصادفات NCAP اروپا انجام پذیرفت، مشخص کرد که سرنشینان این خودرو در تصادفات با سرعت 64 Km/h متحمل صدمات جدی و بعضا بسیار جدی خواهند شد. در نتیجه آزمونهای یاد شده، مدلهای REVAi و REVA L-ion شامل ویژگیهای متعدد ایمنی نظیر ترمزهای دیسکی جلو و شاسی تقویت شده و با طراحی مجدد هستند که آزمون تصادفات آن توسط ARAI در هند موفقیت‌آمیز بوده‌است. فیلم آزمون تصادف از جلوی مدل جدید با سرعت 40 Km/h هم اکنون به صورت آنلاین در دسترس قراردارد. کمپانی تولید REVA (RECC) در سال 2008 مدعی شد که این خودرو دارای رکورد ایمنی عالی است به نحوی که در مجموع 80 میلیون کیلومتر کاربرد این خودرو در سراسر جهان، حتی یک مورد فوت یا وارد آمدن صدمه جدی به سرنشینان رخ نداده‌است.

^[1] ریزترین خودروی برقی جهان

خودروهای برقی متعددی طی سالهای گذشته تولید شده‌اند که از ابعاد کوچکی برخوردار بوده‌اند، با این همه تمامی این خودروهای کوچک در مقایسه با خودروی برقی که دانشمندان سوئیسی ابداع کرده‌اند بسیار غول پیکر به شمار می‌روند. به گزارش خبرگزاری مهر، گروه سوئیسی «امپتا» طی همکاری با دانشمندان هلندی دانشگاه گرونینگن یکی از بی نظیرترین خوردوهای برقی جهان را ساخته‌اند که ابعاد آن 4x2 نانومتر است.

این نانوخودرو که از یک تک مولکول ساخته شده دارای چهار چرخ است که عملکرد هر یک از چرخها مشابه چرخی با موتور مجزا است. این خودرو می‌تواند در مسیری مستقیم بر روی سطحی مسی حرکت کند و به جای حمل باطری برق مورد نیاز خود را از سر «میکروسکوپ پویشی تونلی» که بالای آن قرار خواهد گرفت، تامین کند.

این نانوخودرو برای هر نیم دوری که چرخهایش خواهند زد به 500 میلی ولت انرژی نیاز خواهد داشت. زمانی که خودرو وارد یک دست انداز می‌شود، الکترونها از میان مولکول نفوذ کرده و منجر به تغییرات ساختاری برگشت پذیری در هریک از موتورها یا چرخها می‌شوند. این تغییرات باعث می‌شوند هر چهار چرخ به صورت همزمان به جلو حرکت کنند.

بر اساس گزارش گیزمگ، اجرایی کردن این کار برای هماهنگ سازی حرکت همزمان چرخها در عمل بسیار دشوار است با این همه در نهایت پس از 10 تحریک الکتریکی، نانوخودرو توانست 6 نانومتر به جلو حرکت کند. توسط من

کاربرد خودرو

کاربرد خودروها در زندگی امروزه بشر بسیار متنوع و بسیار گسترده‌است بطوری که اگر خودروها را از زندگی روزمره حذف کنیم شاید تمدن بشری دیگر به شکل کنونی وجود نداشته باشد. عمده فعالیت خودروها در زمینه‌های زیر است:

• ترابری:

واژه ترابری خود گویای فعالیت انجام شده توسط خودروها است. چرا که قسمت اعظم مواد و اشیاء انسان‌ها نیز خود بخش وسیعی از حمل و نقل را شامل می‌شود.

• تولید توان کششی:

کاربرد دیگر خودروها در تولید توان کششی است که در بخش‌هایی مثل کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد می‌تواند در قالب یک تراکتور کشاورزی یا یک لیفت‌تراک و یدک‌کش و یا یک ماشین راهسازی جلوه گر شود.

پورشه ماچان سال آینده به بازار میآید

  پورشه قصد دارد تا اکتبر سال آینده مدل جدید شاسی بلند خود به نام ماچان را به بازار عرضه کند. این کارخانه امیدوار است در غیاب نمونه‌های تقویت شده ب‌ ام‌ و X3 و رنج‌روور ایووک، ماچان بتواند با موتور توربو و قابلیت‌های فنی خود خریداران زیادی را به سوی خود جلب کند. 
ظاهر ماچان تا حدی کمی به پورشه کاین شبیه است، اما با 4.6 متر طول، 1.89 متر عرض و 1.65 متر ارتفاع از کاین کوچکتر است و ابعادش بیشتر به آئودی Q5 ، که به نوعی خواهرخوانده این ماشین است، نزدیک است. 
قوی‌ترین مدل ماچان از موتور جدید شش سیلندری با دو توربو نیرو می‌گیرد. پورشه جزییات این موتور را تاکنون مخفی نگه داشته است، اما مجله اتوکار می‌گوید حجم این موتور سه لیتر است و پورشه آن را براساس موتور 3.6 لیتری کاین و پانامرا ساخته است. حداکثر قدرت این موتور حدود 370 اسب بخار و گشتاور آن 400 پوند- فوت تخمین زده می‌شود.

طرح مجله اتوکار از پورشه ماچان
ماچان علاوه بر این موتور تازه، به احتمال زیاد اولین مدل پورشه از سال 1995 خواهد بود که با موتور چهار سیلندر هم به بازار عرضه می‌شود. با اینکه هنوز قطعی نیست اما احتمالا پورشه با الهام از آئودی Q5، مدل پایه ماچان را با موتور بنزینی چهار سیلندر دو لیتری توربو  عرضه می‌کند. قدرت این موتور 220 اسب بخار است و شتاب صفر تا صد آن هم 7.5 ثانیه خواهد بود. حداکثر سرعت این مدل 230 کیلومتر در ساعت تخمین زده می‌شود. 
قرار است مدل چهار سیلندر دو لیتری دیگری هم برای ماچان ساخته شود که دیزل است و 190 اسب بخار قدرت دارد. مصرف سوخت این موتور تنها 6.2 لیتر در هر 100 کیلومتر خواهد بود که می‌تواند کم‌مصرف‌ترین مدل پورشه باشد.
مدل دیگر  ماچان، مدل اس خواهد بود که نسخه بنزینی آن‌ همان موتور 3.6 لیتری خورجینی 6 سیلندر است که در کاین استفاده می‌شود و قدرتش 295 اسب بخار است. نسخه دیزل اس هم 250 اسب بخار قدرت دارد و موتور سه لیتری شش سیلندر خورجینی مدل پانامرا روی آن سوار می‌شود.
پورشه برای آمریکای شمالی یک مدل هیبرید هم خواهد ساخت. قوای محرکه این ماشین با آئودی Q5 یکی است و ترکیبی از یک موتور دو لیتری چهار سیلندر توربو با قدرت 208 اسب بخار و یک موتور الکتریکی 54 اسب بخار خواهد بود.


پورشه ماچان قرار است روی نسل جدید پلتفرم MLB فولکس‌واگن ساخته شود. موتور ماشین به صورت طولی قرار داده می‌شود. موتور از طریق سیستم تعلیق دو دیفرانسل ساخت آئودی که پورشه آنرا کمی تغییر داده هر چهار چرخ را حرکت می‌دهد. اکسل عقب انتقال گشتاور را به طور الکترونیکی به چرخ‌ها کنترل می‌کند تا کیفیت حرکت ماشین در پیچ‌ بهتر شود. سیستم دنده مدل استاندارد ماچان هفت سرعته دستی خواهد بود اما مدل هفت سرعته اتوماتیک با دو کلاچ  PDK را هم می‌توان برای ماشین سفارش داد.
پورشه در حال حاضر این سیستم انتقال نیرو را روی یک آئودی Q5 نصب کرده و مشغول آزمایش آن است. مهندسان پورشه سخت تلاش می‌کنند تا حد امکان ماشین را از آئودی Q5 اسپرت‌تر بسازند و این دو مدل را از هم متمایز کنند. منابعی از داخل پورشه به مجله اتوکار گفته‌اند که این ماشین برای داشتن آنچه «قابلیت‌های بیابانی» خوانده شده، ارتفاع بیشتری از زمین خواهد داشت. اگر چه این خودرو دنده‌ سنگین و قفل دیفرانسیل نخواهد داشت و مشخص نیست بدون این امکانات سواری ماشین در جاده‌های ناهموار چطور خواهد بود. 


با این حال ولفگانگ هاتز، مدیر بخش توسعه پورشه از پیشرفت این پروژه بسیار راضی است و می‌گوید «قابلیت‌های حرکتی ماشین بسیار خوب است و اینطور که به‌نظر می‌رسد ماچان در رقابت با خودروهای موجود، اسپرت‌ترین خودرو در کلاس خود باشد».
ماچان در زبان اندونزیایی به معنی پلنگ است، اما اگر آن را به اشتباه ماکان تلفظ کنید به معنی دهان خواهد بود. این خودرو بعد از مدل‌های باکستر/کیمن،911، کاین، و پانامرا، پنجمین مدل پورشه است و قرار است در کارخانه‌ای در لایپزیک ساخته شود. 
پورشه می‌خواهد فروش سالانه خود را به بیش از 200 هزار دستگاه برساند و موفقیت مدل ماچان برای رسیدن به این هدف حیاتی است.

[ چهارشنبه 20/2/91 ] [ 11:34 صبح ] [ حمید......؟(مشهد) ] نظرات ( 5 ) | بشقاب پرنده پانصد هزار دلاری تورینگ

  کارزوریا تورینگ سوپرلاگرا، خودروساز کوچک ایتالیایی امسال به مناسبت شصتمین سالگرد ساخت آلفارومئو دیسکو ولانته، مدلی امروزی از این خودرو را ساخته است.
تورینگ در سال 1952 با کمک آلفارومئو این ماشین را برای مسابقات و بر اساس مدل 1900 آلفا ساخت. حداکثر سرعت این خودرو با ظاهر آیرودینامیکش 225 کیلومتر در ساعت بود و موتور دو لیتری و چهار سیلندرش 158 اسب بخار قدرت داشت. در آن زمان یک مدل بدون سقف و دو نمونه کوپه از این ماشین ساخته شد. دیسکو ولانته چندان در مسابقات موفق نبود اما گفته می‌شود طراحان جگوار هنگامی که بر روی پروژه جگوار ائی‌-تایپ کار می‌کردند، از این خودرو الهام گرفتند. 

تورینگ که کارش ساخت اتاق‌های سفارشی و قرار دادن آن بر شاسی‌های کارخانه‌های دیگر بود در ابتدای قرن بیستم و با رواج بیشتر بدنه‌های مونوکوک یا یکپارچه تعطیل شد، اما از سال 2006 دوباره فعالیت خود را آغاز کرد و در طول چند سال گذشته ماشین‌هایی سفارشی براساس خودروهای لوکس ایتالیایی و بریتانیایی ساخته است. 
امسال اما این خودروساز کوچک به جای ساخت نمونه‌هایی تغییر شکل داده شده از مدل‌های لوکس حاضر در بازار، برای نمایش توانایی‌های خود در طراحی و مهندسی، نمونه‌ای امروزی از دیسکو ولانته را به نمایشگاه ژنو برد. 
دیسکو وولانته به زبان ایتالیایی به معنی بشقاب‌پرنده است و مدل 2012 جدید بر اساس آلفا 8C کومپتیزیونه ساخته شده که شاسی فولادی دارد ودیفرانسیل عقب است. اما برخلاف 8C، بدنه دیسکو وولانته از آلیاژی جدید است و بعضی قطعات آن هم از جنس فیبر کربن ساخته شده است.


موتور خورجینی 8 سیلندر این خودرو 450 اسب بخار تولید می‌کند و شتاب صفر تا صد کیلومتر دیسکو وولانته 4.2 ثانیه تخمین زده می‌شود. حداکثر سرعت این بشقاب پرنده جدید هم به 290 کیلومتر در ساعت می‌رسد. طول دیسکو وولانته 461 سانتی‌متر، عرض آن 202 سانتی متر  و ارتفاعش 133.3 سانتی‌متر است.
نمونه اصلی دیسکو وولانته در حال حاضر در موزه آلفا رومئو نگه داشته می‌شود. این موزه آلفارومئو در محل سابق کارخانه در میلان ایتالیا قرار دارد.
دیسکو وولانته جدید را می‌توان از پاییز امسال سفارش داد. تورینگ هنوز قیمتی برای آن تعیین نکرده است، گرچه پیش‌بینی می‌شود قیمت آن حدود 500 هزار دلار باشد.

  بریویدو تازه‌ترین محصول استودیوی طراحی ایتال دیزاین با مدیریت جورجتو جوجارو، طراح مشهور ایتالیایی است. او این خودرو را برای چهل و دومین حضورش در نمایشگاه خودرو ژنو طراحی کرده است و می‌گوید هدفش این بوده تا به مردم تصویری از آینده خودروسازی نشان دهد. 
جوجارو می‌گوید هدفش در چند سال اخیر در نمایشگاه ژنو نمایش خودروهایی بوده است که حداکثر فضای داخلی را با حداقل فضای بیرونی داشته باشد. بیشتر سهام استودیوی طراحی او اکنون در اختیار فولکس‌واگن است و او از این فرصت استفاده کرده‌ و تازه‌ترین محصولش را با کمک مؤسسه تحقیقات الکترونیک فولکس‌واگن که در سیلیکون ولی در ایالت کالیفرنیا است، ساخته‌است. 
نتیجه کمک گرفتن از تکنولوژی فولکس‌واگن، در داخل اتاق بریویدو خود را نشان داده است. برای نمونه، دو نمایشگر کنار فرمان قرار دارد که به جای آینه‌های کناری، با دوربین تصاویر بیرون را به راننده نشان می‌دهد. سرنشین این خودرو هم از طریق نمایشگرهای ال‌سی‌دی، مشابه با آنچه روبروی راننده قرار داده شده، اطلاعات مربوط به خودرو را دریافت می‌کند و روبریش جایی برای قراردادن آی‌پد گذاشته شده است که با آن می‌تواند سیستم صوتی و راه‌یابی ماشین را کنترل کند. 

بریویدو برای چهار سرنشین طراحی شده است. درهای این ماشین 4.9 متری، گالوینگ است و رو به بالا باز می‌شود و صندلی‌های کشویی‌اش که نامتقارن چیده شده، ورود و خروج سرنشینان را راحت‌تر کرده است. در ساخت داخل خودرو از فیبر تیتانیوم  با نام تجاری تیتان-تکس استفاده شده است. 
بدنه خودرو از آلومینیوم و فیبر کربن ساخته شده است. شیشه هم بخشی از ساختار بدنه خودرو را شکل داده   و بخشی از درها هم شیشه‌ای است که به روشن‌تر بودن داخل خودرو کمک کرده است. 
از مشخصه‌های ظاهری بریوید، خطی است که روی کاپوت قرمز شبیه حرف V انگلیسی با آلومینیوم حک شده است. البته این کار فقط برای قشنگی نیست و در آن کیسه هوایی قرار دارد که هنگام برخورد با عابر پیاده باز می‌شود.
دوربین‌های ماشین در انتهای چراغ‌های ال‌ایی‌دی جلو قرار داده شده است و  بال عقب ماشین هم برای افزایش چسبندگی ماشین به زمین به طور خودکار باز می‌شود. 


بریویدو که به ایتالیایی به معنی وحشت/لذت است یک موتور 6 سیلندر خورجینی سوپرشارژ با حجم سه لیتر دارد است که 360 اسب بخار قدرت تولید می‌کند. در حالت هیبرید و با کمک موتور الکتریکی مجموع قدرت خودرو به 408 اسب بخار می‌رسد. مدیریت این نیرو برعهده یک جعبه دنده هشت سرعته اتوماتیک گذاشته شده است.
جوجارو می‌گوید صفر تا صد کیلومتر این خودرو 5.8 ثانیه و حداکثر سرعت آن هم 275 کیلومتر در ساعت است. شاید این ارقام آنچنان وحشت‌زا و لذت‌آفرین نباشد اما با توجه به تکنولوژی پیشرفته‌ای که در ساخت آن به‌کار رفته انتخاب اسمش چندان هم نامناسب نیست.  
بریویدو در کارخانه ایتال‌دیزاین در مونکالیه‌ری در تورین ایتالیا ساخته شده است. 

 مرسدس بنز سیاسسی معرفی شد

  مرسدس بنز پیش از رونمایی کانسپت تازه خود به نام سی‌اس‌سی در لس‌آنجلس و نمایش آن در نمایشگاه خودرو پکن، تصاویری از آن را منتشر کرده است. این کوپه چهار در قرار است مبنای ساخت مدلی شبیه به سی‌ال‌اس در اندازه‌ای کوچکتر باشد. 
سی‌اس‌سی مخفف Concept Style Coupe است و در ادامه سیاست جدید مرسدس بنز برای افزایش تعداد مدل‌های کوچک این کارخانه ساخته شده است. مرسدس در دو سال گذشته نسل جدید از کلاس ای و کلاس بی را به بازار عرضه کرده و مدلی براساس این کانسپت را هم در سال 2013 به بازار می‌فرستد. مرسدس بنز امیدوار است با کمک این مدل‌های کوچک، نسل تازه‌ای از خریداران جوان را به سوی این مارک جلب کند. 
شکل‌گیری این خودرو از سال 2010 و با‌عرضه کانسپت اف‌800 در نمایشگاه ژنو آغاز شد. اما ظاهر کانسپت جدید بسیار به نسل جدید کلاس ای مرسدس بنز شبیه است. گوردون واگنر، مدیر طراحی مرسدس بنز می‌گوید: «این کانسپت که بسیار به مدل آماده تولید نزدیک است بخش تازه‌ای در بازار  ایجاد می‌کند.»

هنوز نام این مدل نهایی نشده است. گفته می‌شود نام خودروی جدید سی‌ال‌ای خواهد بود اما نام بی‌ال‌اس هم برای نامگذاری این ماشین در نظر گرفته شده است. انتظار می‌رود این کانسپت پیش از عرضه به بازار کمی تغییر کند اما منابعی از داخل کارخانه به رسانه‌ها گفته‌اند که این تغییرات بسیار اندک خواهد بود. 
مرسدس بنز سال گذشته با روشی مشابه نسل جدید کلاس ای را معرفی کرد. خودروساز آلمانی ابتدا در نمایشگاه خودرو شانگهای کانسپتی نمایش داد و سپس این خودرو را در نمایشگاه ژنو رونمایی کرد. 
مانند کلاس ای، این کانسپت از یک موتور چهار سیلندر دو لیتری توربوشارژ با قدرت 208 اسب بخار نیرو می‌گیرد. سیستم تعلیق خودرو هم هفت سرعته و اتوماتیک با کلاچ دوگانه است. هنوز به طور رسمی موتورهای سی‌ال‌ای اعلام نشده است اما انتظار می‌رود از این خودرو نمونه‌ای ارزانتر دیفرانسیل جلو و یک نمونه ای‌ام‌جی با قدرت 335 اسب بخار عرضه شود. 

خودروی مفهومی مرسدس بنز به نام F-cellحاصل کال 150 نفر از کارآموزان در کمپانی مرسدس بنز است که با سلول سوختی کار می کند. این خودروی مفهومی اختراعات و تکنولوژی روز دنیا را با الهام گیری از خودروی بنز سال 1886 ترکیب کرده است. این خودروی مفهومی به وسیله کارآموزان شرکت Daimler AG در Sindelfingen مرسدس بنز طراحی شده است.

در طول مدت یک سال، بیش از صد و پنجاه نفر از کارآموزان و تعدادی از دانش آموختگان نظام تحصیلاتی آلمان، بر روی ساخت و تکمیل رودستر سلول سوختی مرسدس بنز، فعالیت خود را آغاز کردند. دانشجویانی از رشته های متعدد شامل مدل سازی، مکاترونیک، الکترونیک، متخصصان رنگ، مکانیک، طراحی محصول و طراحی داخلی پروژه را همراهی می کردند. به گفته Gunther Fleig، این پروژه نشان می دهد که موضوع جابه جایی پایدار (Sustainable mobility) در وسایل نقلیه عضو جدایی ناپذیری از آینده این حرفه خواهد بود.
 
در طراحی این خودرو، هنر تکنولوژی را با تاریخ تولید خودرو  به بهترین شکل ممکن پیوند خورده است. شکل ظاهری این خودرو، اشاره ای به خودروی سواری بنز در سال 1886 دارد که  چرخ هایی با پره های بزرگ داشت.

علاوه بر این، عناصر فرمی گوناگونی از تاریخچه خودروها را به همراه دار. از قبیل صندلی های فیبرکربن منحنی وار که با تو دوزی های دستی و چرم پوشانده شده اند و همچنین به شکلی واضح مشخص است که فایبرگلاس استفاده شده در قسمت جلو بر اساس اجزاء تشکیل دهنده بدنه ی خودروهای فرمول وان (Formula 1) طراحی و ساخته شده است.

خودروی F-cell به جای فرمان از جوی استیک استفاده می کند و انرژی آن با سیستم سلول سوختی که درعقب خودرو قرار دارد تامین می شود. F-cell با قدرتی درحدود 2/1 کیلووات به بالاترین سرعت خود که 25 کیلومتر به ساعت است می رسد و بیش از 350 کیلومتر را با این موتور می توان طی نمود.

اگرچه شاید این خودروی مفهومی هیچگاه به تولید نرسد اما شرکت های خودروسازی به منظور بازیابی و انتقال گذشته پر افتخار خود به نسل جدید، چنین پروژه هایی را به انجام می رسانند. به عبارت دیگر می توان گفت که آنها از Retro design یا همان الهام از نمونه های قدیمی و ترکیب آنها با فرم ها و تکنولوژی ها و عناصر مدرن بهره می برند.

از اتومبیل رولزرویس (Rolls Royce) زیاد شنیدید و همانطور که میدانید  این اتومبیل از بهترین اتومبیل‌های لیموزین در جهان بوده و این شرکت همواره بهترین معیارها و استانداردها را برای ساخت اتومبیل‌های خود در نظر می‌گرفته است و در حال حاضر این شرکت با بیش از 39 هزار کارمند در سراسر جهان، سالانه درآمدی بالغ بر 10 میلیارد دلار را از آن خود می‌کند.

اما بد نیست از تاریخچه کارخانه این اتومبیل گرانقیمت هم بدانید بطوریکه فردریک هنری رویس در 27 مارس سال 1863 میلادی در شهر آلوالتن نزدیک پیتربورو در انگلستان به دنیا آمد. او آخرین فرزند یک آسیابان بود که با از کار افتادن آسیاب، به لندن مهاجرت کردند. در سن 9 سالگی او پدرش را از دست داد و به مشاغل متعددی از قبیل روزنامه فروشی و پادویی و تلگراف خانه مشغول شد. در زمانی که او کارآموزی در خط آهن بزرگ شمال را شروع کرد، یکی از عمه‌هایش مخارج زندگی او را پرداخت می‌کرد، ولی مشکلات مالی باعث شد او قرارداد کارآموزی را فسخ نموده و مجبور به استخدام در یک شرکت تولید‌کننده ابزار شود.

وی در اوقات فراغتش به مطالعه دروس مهندسی برق می‌پرداخت و این مطالعه و گرایش به سوی مسائل فنی، باعث شد تا در سال 1884 با همکاری شریک دیگرش ارنست کلارمونت، شرکت مهندسی برق و الکتریکی خود را در منچستر تاسیس کنند. آنها در سال 1894 شروع به ساختن دینام و جرثقیل‌های الکتریکی کردند. پس از یک دوره رکود و با وارد شدن رقبایی از آلمان و آمریکا، آنها تصمیم به تغییر تولیدات خود به سمت موتور اتومبیل گرفتند. اولین اتومبیل رویس، یک چهار چرخه دوسیلندر خشن و پر سر و صدای ناقص بود که هنری در سال 1903 میلادی تغییرات قابل‌توجهی در طراحی مدل فرانسوی آن به وجود آورده بود، هر چند موفقیت تجاری ویژه‌ای را نصیبش نکرد. از سوی دیگر، چارلز استوارت رولز پسر سوم لرد لینگاتوک، از فروش کالسکه‌های بدون اسبش به اعیان و اشراف لندن، موفقیت و پیشرفت قابل‌توجه و درآمد زیادی کسب کرده بود. او پس از کالسکه به ساخت و تولید انواع اتومبیل و فروش آنها مشغول شد.

پس از اینکه هنری رویس اتومبیل استثنایی خود را تولید کرد، رولز ملاقاتی را با وی در منچستر ترتیب داد و نهایتا پس از مذاکرات فراوان با هم قراردادی بستند که توسط سرمایه و پول رولز به اتومبیل رویس رونق بخشید. در آن سال‌ها رویس پنج نوع اتومبیل متفاوت را تولید کرد. اتومبیل‌های فوق در ماه دسامبر 1904 میلادی در نمایشگاه پاریس به نمایش درآمدند. در همان زمان "رولز" و "رویس" موافقت کردند که اتومبیل‌های تولیدی خود را از این به بعد تحت عنوان "رولزرویس" تولید کرده و بفروشند. شریک سوم آنها در این قرارداد، "کلود جانسن" بود که خط پیوند رولز و رویس نامیده می‌شد. وی اولین منشی کلوپ اتومبیل سلطنتی و راننده مسابقات اتومبیلرانی و مهندس بسیار ماهری بود که تحت تاثیر نبوغ "رولزرویس" قرار گرفت و به این شرکت آمد.

اولین اتومبیلی که با این نام به فروش رسید مدل روح نقره‌ای (Silver Ghost) با موتور شش سیلندر خطی بود که در سال 1906 تولید و در کمتر از یک سال به عنوان بهترین اتومبیل سال دنیا برگزیده شد.

آرم کارخانه "رولزرویس" عبارت بود از یک زمینه سیاه که در آن دو حرف R انگلیسی بر روی هم نوشته شده و نشان‌دهنده ابتدای نام‌های رولز و رویس بود. بر روی جلو پنجره تمامی رولزرویس‌هایی که از سال 1911 به بعد ساخته شد، مجسمه یک فرشته از جنس طلا قرار گرفت که امیلی نام داشت و به عقیده بسیاری این فرشته نماد دختری بود که رویس به او دل بسته بود، ولی هرگز موفق به ازدواج با او نشد. برخی هم معتقد بودند این فرشته سمبل آرامش است و The Spirit of Extacy نام دارد. این مجسمه از طلای 24 عیار و به روش ریخته‌گری سنتی ساخته می‌شد که این باعث عدم شباهت مجسمه‌های روی این خودروها می‌شد.

رولز و رویس در اواخر عمرشان سرنوشت تلخی داشتند. رولز که در ضمن فروشندگی گاهی اوقات نیز پرواز می‌کرد، در 12 جولای 1910 میلادی در یک نمایش پرواز در "بارن‌هاوس" کشته شد. یک سال بعد از آن، رویس برای همیشه کار و خانه‌اش را ترک کرد. همسرش نیز او را رها کرد و یک پرستار از این مرد بزرگ صنعت اتومبیل‌سازی نگهداری می‌کرد. رویس که در اواخر عمرش به کلی ناتوان و علیل شده بود، سرانجام در تاریخ 22 آوریل 1933 چشم از جهان فرو بست. پس از درگذشت رویس به احترام مقام والا و بزرگ او در این کارخانه، آرم تمامی مدل‌های "رولزرویس" که تا آن سال با لعاب قرمز پوشیده می‌شد، به رنگ سیاه تغییر پیدا کرد.

رولزرویس پس از آن نیز یکی از پیشرفته‌ترین کارخانه‌ها در زمینه ساخت اتومبیل و موتور هواپیما بود، تا جایی که موتور هواپیماهای کنکورد نیز توسط این کارخانه ساخته می‌شدند. این شرکت در سال 1987 خصوصی‌سازی شد و پس از آن در سال 1990 طی ادغام با ب.ام.دابلیو چندین موتور جت تولید نمودند ...